De man die honderd mensen doodde

“Iemand uit een volk voor jullie die negenennegentig mensen gedood had, informeerde wie er de meest geleerde persoon op aarde was. Hij werd naar een monnik verwezen. Hij ging naar de monnik en zei: ‘ik heb negenennegentig mensen gedood. Is er enige kans op vergeving voor mij?’ De monnik antwoordde: ‘Nee.’ Onmiddellijk doodde hij ook de monnik en completeerde zo een honderdtal. Toen informeerde hij weer: ‘Wie is er de meest geleerde persoon op aarde?’ Hij werd naar een geleerde verwezen, en hij vroeg deze: ‘Ik heb honderd mensen gedood. Is er enige kans op vergeving voor mij? De geleerde zei: ‘Ja. Wat kan er tussen jou en berouw staan? Je kunt beter naar dat-en-dat land gaan: er wonen mensen die Allah aanbidden. Doe met hen mee in het aanbidden van Allah en keer niet terug naar je eigen land, want het is een slechte plaats. ‘ Dus hij vertrok. Hij had pas de halve afstand afgelegd toen hij door de dood overvallen werd, en er ontstond een meningsverschil over hem tussen de engelen van barmhartigheid en de engelen van de straf. De engelen van barmhartigheid pleitten dat hij gekomen was als iemand die zich berouwvol tot Allah wendde; de engelen van de straf stelden zich teweer (door te zeggen) dat hij nooit een goede daad verricht had. Toen verscheen er een engel in menselijke gedaante en de zich teweer stellende engelen stemden erin toe dat hij de scheidsrechter tussen hen zou zijn. Hij zei: ‘Meet de afstand tussen beide landen. Hij behoort bij hetgeen waar hij dichter bij is.’ Zij voerden de meting uit en zagen dat hij dichter bij het land was waarheen hij op weg was. De engelen der barmhartigheid namen hem dus verder onder hun hoede.”

In Bukharie en Muslim staat de bovenstaande authentieke overlevering die overgeleverd is door Abu Said al-Khudri (moge Allah tevreden met hem zijn) van de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *