“Er zijn maar twee soorten mensen die het waard zijn om jaloers op te zijn: een persoon die van Allah voorzieningen geschonken krijgt en hij gebruikt ze voor een rechtvaardig doel; en een persoon die van Allah wijsheid krijgt waarmee hij oordeelt en anderen onderwijst.”

Deze hadith werd overgeleverd van de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) door Abdullah ibn Masud (moge Allah tevreden met hem zijn) en staat in Bukharie en Muslim. Met jaloers zijn in deze hadith wordt geen afgunst bedoeld. Het past een moslim niet dat hij zijn medemoslims deze zaken niet gunt. Wanneer een moslim deze zaak bij een ander ziet, zou hij het zijn medemoslim moeten gunnen en er naar verlangen om het zelf ook te verkrijgen.